Środa Popielcowa
Wielki Post
Zbawienie przyszło przez Krzyż
Za kilka dni we Środę Popielcową rozpoczyna się czas Wielkiego Postu, czas nawrócenia połączony z uczynkami pokutnymi, czas refleksji nad swoim życiem i pogłębionej modlitwy. Będzie ku temu sporo okazji jak podjęte indywidualnie umartwienie np. mniej oglądania telewizji czy korzystania zwłaszcza z tych internetowych portali, które epatują agresją, kłamstwem, sianiem nienawiści zwłaszcza wobec chrześcijan. Warto też poświęcić więcej czasu na modlitwę przez udział w Nabożeństwie Drogi Krzyżowej czy Gorzkich Żali. Wielki Post kieruje nasz wzrok i nasze serca w stronę potrzebujących, abyśmy świadczyli dzieła miłosierdzia. Niech zatem nadchodzący czas Wielkiego Postu będzie okazją do duchowego wzrostu i umocnienia naszej wiary, bo nieprzyjaciel będzie nam tym bardziej złośliwie te dobre postanowienia utrudniał i przeszkadzał.
Ewangelia według św. Mateusza (5, 38 – 48)
Jezus powiedział do swoich uczniów: «Słyszeliście, że powiedziano: „Oko za oko i ząb za ząb”. A Ja wam powiadam: Nie stawiajcie oporu złemu: lecz jeśli cię ktoś uderzy w prawy policzek, nadstaw mu i drugi. Temu, kto chce prawować się z tobą i wziąć twoją szatę, odstąp i płaszcz. Zmusza cię ktoś, żeby iść z nim tysiąc kroków, idź dwa tysiące. Daj temu, kto cię prosi, i nie odwracaj się od tego, kto chce pożyczyć od ciebie. Słyszeliście, że powiedziano: „Będziesz miłował swego bliźniego”, a nieprzyjaciela swego będziesz nienawidził. A Ja wam powiadam: Miłujcie waszych nieprzyjaciół i módlcie się za tych, którzy was prześladują, abyście się stali synami Ojca waszego, który jest w niebie; ponieważ On sprawia, że słońce Jego wschodzi nad złymi i nad dobrymi, i On zsyła deszcz na sprawiedliwych i niesprawiedliwych. Jeśli bowiem miłujecie tych, którzy was miłują, cóż za nagrodę mieć będziecie? Czyż i celnicy tego nie czynią? I jeśli pozdrawiacie tylko swych braci, cóż szczególnego czynicie? Czyż i poganie tego nie czynią? Bądźcie więc wy doskonali, jak doskonały jest Ojciec wasz niebieski»
Komentarz do Ewangelii
Ewangelia, można powiedzieć, w każdym swoim słowie ukazuje nam miłość Boga do każdego człowieka bez wyjątku. Nikogo nie wyklucza. Przez całe stulecia była światłem dla ludzi, którzy uczyli się szacunku wobec innych , a przecież i my chrześcijanie XXI wieku jeszcze nie zrozumieliśmy i nie przyjęliśmy do swego życia nauki Chrystusa, która zawiera się w przykazaniu miłości Boga i bliźniego. A ponad to jesteśmy powołani do świetości, którą dziś świat odrzuca, ponieważ woli błądzić w ciemnościach grzechu i nieprawości. Przecież ile jest w naszych czasach nietolerancji, zacietwierzenia wobec inaczej myślących. Dziś najbardziej prześladowani są chrześcijanie za to, że są wierni Ewangelii i chcą ją realizować w swoim życiu.
KOŚCIOŁY I SANKTUARIA ŚWIATA – WŁOCHY
Santuario Ecce Homo – Sanktuarium Oto Człowiek w Calvaruso, miejscowości położonej u podnóża gór Peloritani na Sycylii, w prowincji Mesyna. Słowa „oto człowiek” wypowiedział Piłat ukazujący Chrystusa ludowi żydowskiemu. Jest to także motyw w sztuce chrześcijańskiej przedstawiający ubiczowanego Chrystusa w koronie cierniowej. Znane obrazy pod tym tytułem namalowali m.in. św. Albert Chmielowski oraz Hieronim Bosch. Sanktuarium Ecce Homo zostało zbudowane około 1619 r. z woli szlachcianki Eleonory Gaetani żony Francesco Moncada, barona Calvaruso, który wzniósł kościół z przyległym klasztorem, powierzając go Franciszkanom Reformowanym Mniejszym. Wewnątrz sanktuarium można podziwiać, w centrum wystawnej kaplicy w stylu barokowym, cenny drewniany posąg Ecce Homo, pochodzący z 1634 r , zamówiony przez księcia Cesare Moncada. Posąg wykonany z drewna cyprysowego, uderza namacalnym realizmem: krwawe rany Chrystusa owinięte w Jego czerwony płaszcz, korona cierniowa na głowie z krwawymi śladami, przekazują obserwatorowi głębokie poczucie cierpienia. Wśród innych dzieł, w bazylice odwiedzającym rzuca się w oczy artystyczne tabernakulum i cyborium ołtarza głównego rzeźbione bogato w drewnie ze wstawkami z masy perłowej z XVIII w. W ołtarzu głównym znajduje się, osadzone w przepięknie rzeźbionej ramie płótno nieznanego autora z 1679 r, przedstawiające Niepokalane Poczęcie ze św. Anną, św. Klarą, św. Franciszkiem i św. Małgorzatą Antiocheńską – patronką Calvaruso. Wewnątrz przyległego konwentu zwiedzający może podziwiać XVIII- wieczne freski przedstawiające niektórych franciszkanów, w tym św. Bonaventurę, św. Bernardino ze Sieny oraz brata Umile da Petralia w akcie rzeźbienia posagu Ecce Homo. Znajduje się tam też Muzeum Kultu, w którym przechowywane są wota, przedmioty sakralne, sakralne meble związane z kultem Ecce Homo. Wokół kościoła została wzniesiona cenna, wykonana z brązu Via Crucis, stworzona przez rodzimego, sycylijskiego artystę. Bractwo Franciszkańskie prowadzi przy bazylice dom rekolekcyjny dla wiernych , którzy chcą doświadczyć duchowego relaksu. Sanktuarium posiada wysadzane drzewami aleje do osobistej medytacji. Możliwe jest także wyjście w góry pod przewodnictwem jednego z braci i podziwianie piękna gór Peloritani, stanowiących jedną z pięknych stron wielkiej księgi przyrody napisanej przez Boga. W piątą niedzielę Wielkiego Postu w bazylice odbywa się uroczysta Droga Krzyżowa oraz ofiarowanie lampy wotywnej Ecce Homo. Święto sanktuarium obchodzone jest w Poniedziałek Wielkanocny
Anita Iwańska – Iovino
