Wniebowstąpienie Pańskie
Dziś obchodzimy uroczyście wstąpienie do nieba zmartwychwstałego Chrystusa. Wniebowstąpienie obchodzone jest tradycyjnie w 40. dniu od Wielkanocy. Wniebowstąpienie jest ukoronowaniem i zakończeniem życia ziemskiego Jezusa oraz Jego triumfem. W dziesięć dni po Wniebowstąpieniu chrześcijanie świętują Zesłanie Ducha Świętego. Jezus przez 40 dni po swoim zmartwychwstaniu przebywał wśród uczniów. Po upływie tego czasu Apostołowie udali się razem na Górę Oliwną. W obecności uczniów Jezus uniósł się w górę.
Uroczystość I Komunii Świętej
Dziś w naszej świątyni parafialnej wielkie święto. Dzieci z kl III w liczbie 49 po raz pierwszy przystąpią do Stołu Pańskiego. Czynią to z wielkim przejęciem i radością. Oby zawsze z głęboką wiarą i jak najczęściej przyjmowały Pana Jezusa w Komunii Świętej. Dzielimy radość z dziećmi i ich rodzicami oraz modlimy się, aby przez całe swoje życie szły drogą wierności Chrystusowi i Jego Ewangelii.
Ewangelia wg św. Jana (14, 15 – 21)
Jedenastu uczniów udało się do Galilei, na górę, tam gdzie Jezus im polecił. A gdy Go ujrzeli, oddali Mu pokłon. Niektórzy jednak wątpili. Wtedy Jezus podszedł do nich i przemówił tymi słowami: «Dana Mi jest wszelka władza w niebie i na ziemi. Idźcie więc i nauczajcie wszystkie narody, udzielając im chrztu w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego. Uczcie je zachowywać wszystko, co wam przykazałem. A oto Ja jestem z wami przez wszystkie dni, aż do skończenia świata»
Komentarz do Ewangelii
Dzisiaj Ewangelia mówi o zakończeniu misji zbawczej Chrystusa i wstąpieniu do nieba. Nie było uroczystego pożegnania, ani przemówień. Chociaż smutek wypełniał serca Apostołów z powodu rozstania. Oddali Zbawicielowi pokłon potwierdzając Jego prawdziwe bóstwo. Chociaż może zastanawiać, że niektórzy wątpili. To stanowi jednak dodatkowe potwierdzenie, że przekaz ewangeliczny niczego nie umniejsza, ani nie upiększa. Oddaje prawdę chwili. Pan Jezus swoich słowach daje swoim uczniom nakaz, aby głosili Ewangelię, aby nauczali w Jego Imię wszystkie narody, aby udzielali chrztu w imię Ojca i Syna i Ducha Świętego. Jednocześnie zapewnia ich, że będzie z nimi, aż do skończenia świata. Dziś możemy powiedzieć, że jest także ze swoim Kościołem czyli z nami, którzy jesteśmy jego uczniami. Mimo że świat jest dziś na pół spoganiały, to jednak w prawdzie, która zawarta jest w słowie Bożym jest nadzieja i ratunek . Od nas zależy w dużej mierze czy spełnimy swoją chrześcijańską powinność przekazywania zdrowej nauki. Przekonanie, że Zbawiciel jest z nami niech będzie dla nas siłą i mocą , aby dawać wspaniałe świadectwo naszej wiary w Chrystusa Pana i Zbawiciela świata.
KOŚCIOŁY I SANKTUARIA ŚWIATA – WŁOCHY
Kościół San Filippo Neri to największa budowla sakr alna w Turynie mierząca 69 m długości i 37 m szerokości. Znajduje się w centrum obszaru o szczególnym znaczeniu historyczno-artystycznym, na terenie zajmowanym poprzednio przez kościół św. Euzebiusza. Konfederacja oratorium św. Filipa Neri przybyła do Turynu w 1648 r. i zakupiła w 1667 r. parafię Sant’Eusebio, przekazaną jej przez markiza Gerolamo della Rovere. Na polecenie Księcia Karola Emanuela II, w celu budowy nowego kościoła i nowego domu , osiem lat później powierzono Konfederacji niezabudowana parcelę między pierwszą a drugą rozbudową miasta. Fundamenty świątyni ukończono w 1687 r. , część dachów w 1703 r. Niestety w 1706 r. podczas francuskiego oblężenia doszło do katastrofalnego zawalenia się ścian co uszkodziło cały plac budowy. Jakby było mało nieszczęść ( budowę na przestrzeni lat nadzorowało 7 architektów) w 1714 r. po okresie ulewnych deszczy, kiedy świątynia była prawie ukończona, wielka kopuła zawaliła się i pociągnęła za sobą znaczną część murów. Projekt został wznowiony w 1715 r. pod nadzorem hiszpańskiego architekta Filippo Juvarra. Ostatecznie kościół konsekrowano i udostępniono do kultu w 1771 r. Kompleks kościelny składa się z kościoła, oratorium i Casa dei Padri i charakteryzuje się imponującą fasadą w stylu neoklasycystycznym. Na całej 70-cio metrowej długości charakterystyczne sklepienie kolebkowe jest przerywane siedmioma dużymi półokrągłymi oknami w kształcie muszli, motywem, który powtarza się we wszystkich dekoracjach i wyposażeniu kościoła. Po bokach nawy znajduje się sześć kaplic z kolumnami z czerwonego onyksu. Ołtarz główny autorstwa Maratty, wyraźnie inspirowany barokiem, został wzniesiony w 1703 r. podczas pierwszej budowy. Przedstawia Dziewicę Maryję, św. Katarzynę, św. Euzebiusza i św. Jana Chrzciciela. Z okazji setnej rocznicy założenia oratorium Casa dei Padri zrealizowane zostało przez znanego turyńskiego stolarza, okazałe Paliotto – bogato zdobione zakr ycie zasłaniające podstawę stałego ołtarza chrześcijańskiego. Ołtarz zwieńczony jest trzema posągami przedstawiającymi W iarę, Nadzieję i Miłość. W podziemiach można zwiedzić kryptę cmentarną, w której spoczywają Ojcowie Założyciele, znakomici obywatele miasta i polegli w wojnach napoleońskich. Niektóre elementy wyposażenia są umieszczane w kościele na specjalne okazje liturgiczne: dywan, prezent od księcia Aosty o pow. 100 m², ułożony w okresie wielkanocnym, szopka bożonarodzeniowa z XVIII w. składająca się z 30 figur w typowych strojach tamtych czasów, ołtarz z masy perłowej z 1749 r. umieszczany w ołtarzu głównym z okazji Wielkanocy, Zesłania Ducha Św. i Poświęcenia Kościoła.
Anita Iwańska-Iovino
