Domowy Kościół jest małżeńsko-rodzinnym ruchem świeckich w Kościele, działającym w ramach Ruchu Światło-Życie, który jest jednym z nurtów posoborowej odnowy Kościoła w Polsce. Łączy w sobie charyzmaty Ruchu Światło-Życie i międzynarodowego ruchu małżeństw katolickich Equipes Notre-Dame (END), tworząc właściwą dla siebie drogę. Założycielem jest Sługa Boży ks. Franciszek Blachnicki (1921–1987), który mówiąc o sakramencie małżeństwa zwracał uwagę, ze znakiem widzialnym są tutaj relacje osobowe między dwojgiem, którzy zawierają przymierze małżeńskie. Jednak relacje między mężczyzną i kobietą nie są wolne od zła, które dotyka człowieka tak z zewnątrz, jak i z jego wnętrza. Ten nieporządek wynikający z grzechu wypaczył wzajemną komunię mężczyzny i kobiety, jaka była od początku darem Stwórcy. W sakramencie małżeństwa to Bóg czyni siebie gwarantem i zobowiązuje się dokonać tego, co znaki sakramentalne wyrażają i co jest w nich celebrowane, mianowicie ukształtowania jedności z dwojga różnych. Znakiem DK są dwa greckie słowa: „FOS” (światło) i „ZOE” (życie), wpisane w kształt krzyża, wyrastającego spomiędzy dwóch złączonych obrączek, umieszczonych wraz z krzyżem w stylizowanej figurze domu. Świętem patronalnym jest Niedziela Świętej Rodziny.
Elementy formacyjne Domowego Kościoła:
- codzienna modlitwa osobista połączona z lekturą Pisma Świętego
- regularne spotkanie ze słowem Bożym
- codzienna modlitwa małżeńska jako wspólne stawanie przed Panem
- codzienna modlitwa rodziny, jako wspólnoty zanurzonej w Bogu
- comiesięczny dialog małżeński i wynikająca z niego reguła życia (systematyczna praca nad sobą)
- uczestnictwo w comiesięcznych spotkaniach formacyjnych kręgu
- uczestnictwo przynajmniej raz w roku w rekolekcjach formacyjnych.
