Dzisiaj obchodzimy uroczystość narodzenia św. Jana Chrzciciela. Imię Jan jest pochodzenia hebrajskiego a oznacza tyle, co „Bóg jest łaskawy”. Jan Chrzciciel urodził się jako syn kapłana Zachariasza i Elżbiety. Jego narodzenie z wcześniej bezpłodnej Elżbiety i szczególne posłannictwo zwiastował Zachariaszowi archanioł Gabriel, kiedy on jako kapłan okadzał ołtarz świątyni.
Jan Chrzciciel przyszedł na świat sześć miesięcy przed narodzeniem Jezusa, prawdopodobnie w Ain Karim. Przy obrzezaniu, zgodnie z poleceniem anioła, otrzymał imię Jan. Z tej okazji Zachariasz wyśpiewał kantyk, w którym sławi wypełnienie się obietnic mesjańskich i wita go jako proroka, który przed obliczem Pana będzie szedł i przygotowywał mu drogę w sercach ludzkich. Kantyk ten wszedł na stałe do liturgii i stanowi istotny element codziennej porannej modlitwy kościoła – Jutrzni.
Jezus o Janie Chrzcicielu mówił tak:
„Coście wyszli oglądać na pustyni? (…) Proroka zobaczyć? Tak, powiadam wam, nawet więcej niż proroka. On jest tym, o którym napisano: Oto ja posyłam mego wysłańca przed Tobą, aby Ci przygotował drogę. Zaprawdę powiadam wam: Między narodzonymi z niewiast nie powstał większy od Jana Chrzciciela”
Jan Chrzciciel jako jedyny spośród świętych Pańskich cieszy się takim przywilejem, iż obchodzi się jako uroczystość dzień jego narodzin. U wszystkich innych obchodzi się jako święto dzień ich narodzin dla nieba. Ponadto w kalendarzu liturgicznym znajduje się oprócz dzisiejszej uroczystości, wspomnienie męczeńskiej śmierci św. Jana Chrzciciela, obchodzone 29 sierpnia.
Jan Chrzciciel był pierwszym świętym czczonym w całym kościele. Jemu dedykowana jest bazylika rzymska na Lateranie, będąca katedrą papieża. Święty Jan Chrzciciel jest patronem Austrii, Francji, Holandii, Malty, Niemiec, Prowansji, Węgier, Akwitanii, Aragonii oraz archidiecezji warszawskiej i wrocławskiej. Jest też patronem wielu zakonów m.in. Kawalerów Maltańskich. Ponadto patronuje kowalom, krawcom, kuśnierzom, abstynentom, niezamężnym matkom i skazanych na śmierć. Święty Jan Chrzciciel jest orędownikiem podczas gradobicia oraz przy ataku epilepsji.
