Takie będą Rzeczypospolite,
jakie ich młodzieży chowanie
Jan Zamoyski

Nowy Rok szkolny i katechetyczny

W Imię Boże chrześcijanin rozpoczyna wszelkie swoje prace i zajęcia. Również kolejny rok formacji katechetycznej 2022/2023, pragniemy zacząć od wspólnej modlitwy dziękczynnej za czas wakacji, a jednocześnie prosić o błogosławieństwo Pana Boga w nauce szkolnej dla dzieci i młodzieży oraz dla nauczycieli i rodziców. Wypada wyrazić nadzieję, że rodzice będą przypominać swoim dzieciom o duchowym wymiarze życia i będą dbać o religijne wychowanie swoich dzieci, ponieważ są oni pierwszymi i najważniejszymi nauczycielami dla swoich dzieci.

Ofiarodawcy na rzecz kościoła parafialnego:

W.Z. Szydłowie, H.Przyprawa, B.W. Kolankowie, K.M.W. Barudowie, H.J. Szajnowie, M.G. Sasowie, K.E. Kurzawa, W. Jarząb, J.H. Kubitowie, A.I.D. Bogaczowie, S.St. Szarek, J. Bik, W. Dębiec, E. Jakubik, A.A. Kierońska, E.S. Chabelscy, L.K. Biernaccy, W. Kocyłowski, A.Jakubik, E.Jakubik, Z.B. Prejsnar. Bóg zapłać także wszystkim ofiarodawcom w miesiącu sierpniu.

EWANGELIA WEDŁUG ŚW. ŁUKASZA (12, 13 –21)

Gdy Jezus przyszedł do domu pewnego przywódcy faryzeuszów, aby w szabat spożyć posiłek, oni Go śledzili. Potem opowiedział zaproszonym przypowieść, gdy zauważył, jak sobie pierwsze miejsca wybierali. Tak mówił do nich: «Jeśli cię ktoś zaprosi na ucztę, nie zajmuj pierwszego miejsca, by przypadkiem ktoś znamienitszy od ciebie nie był zaproszony przez niego. Wówczas przyjdzie ten, kto was obu zaprosił, i powie ci: „Ustąp temu miejsca”, a wtedy musiałbyś ze wstydem zająć ostatnie miejsce. Lecz gdy będziesz zaproszony, idź i usiądź na ostatnim miejscu. A gdy przyjdzie ten, który cię zaprosił, powie ci: „Przyjacielu, przesiądź się wyżej”. I spotka cię zaszczyt wobec wszystkich współbiesiadników. Każdy bowiem, kto się wywyższa, będzie poniżony, a kto się uniża, będzie wywyższony». Do tego zaś, który Go zaprosił, mówił także: «Gdy wydajesz obiad albo wieczerzę, nie zapraszaj swoich przyjaciół ani braci, ani krewnych, ani zamożnych sąsiadów, aby cię i oni nawzajem nie zaprosili, i miałbyś odpłatę. Lecz kiedy urządzasz przyjęcie, zaproś ubogich, ułomnych, chromych i niewidomych. A będziesz szczęśliwy, ponieważ nie mają czym tobie się odwdzięczyć; odpłatę bowiem otrzymasz przy zmartwychwstaniu sprawiedliwych.

KOMENTARZ DO EWANGELII

Zaproszenie z okazji urodzin, czy jakieś innej uroczystości traktuje się jako wyróżnienie i dowód bliskości . Zaprasza się bowiem najbliższych i przyjaciół oraz dobrych znajomych. Dzisiejsza Ewangelia mówi o zaproszonych na ucztę , wśród których byli faryzeusze. Pewni siebie , mieli poczucie wyższości, dlatego wybierali dla siebie pierwsze miejsca przy stole. Pan Jezus widząc to zwrócił uwagę, że nie należy wywyższać się, tylko zajmować miejsca, które nie są najbardziej zaszczytne, bo może się bowiem zdarzyć, że gospodarz zaproponuje wyróżniające się miejsce komuś innemu i będzie to dla nas nie komfortowa sytuacja. Pan Jezus też zachęca, aby zaprosić na ucztę ludzi będących gdzieś na uboczu, o których mało kto pamięta. Nagrodą zaś dla nas będzie radość, płynąca z wrażliwego serca, a kiedyś radość w życiu wiecznym.

KOŚCIOŁY I SANKTUARIA ŚWIATA – WŁOCHY

Bazylika św. Sabiny na Awentynie w Rzymie (wł. Basilica di Santa Sabina all’Aventino) jest kościołem rektoralnym parafii św. Pryski oraz kościołem stacyjnym ze Środy Popielcowej. Posiada rangę bazyliki mniejszej. Patronką świątyni jest św. Sabina – rzymska patrycjuszka, która poniosła śmierć męczeńską za wiarę chrześcijańską z II wieku. Kościół został ufundowany w latach 425-432 przez iliryjskiego księdza Piotra i wybudowano go prawdopodobnie na miejscu oryginalnego Titulus Sabinae. Świątynię konsekrował papież Sykstus III około 432 r. W roku 1219 papież Honoriusz III przekazał bazylikę św. Sabiny św. Dominikowi, który założył przylegający do kościoła klasztor dominikanów. Wchodząc do bazyliki po obu bokach witają nas antyczne kolumny: cztery z nich są spiralne z żółtego marmuru, pozostałe natomiast są granitowe. W przedsionku także znajduje się figura św. Róży z Limy z 1668 roku. Drzwi portalu głównego wykonane są z cedrowego drewna, przy czym są to oryginalne drzwi świątyni datowane pomiędzy 420 a 450 rokiem. Drzwi te pierwotnie zdobiło 28 płaskorzeźbionych kwater przedstawiających sceny biblijne, do czasów obecnych zachowało się 18 z nich. Kolejne kwatery przedstawiają: ukrzyżowanie, niewiasty przy pustym grobie, pokłon trzech króli, Chrystusa ze św. Piotrem i Pawłem, wskrzeszenie Łazarza, Mojżesza na pustyni, wniebowstąpienie, ukazanie się Jezusa po zmartwychwstaniu uczniom i niewiastom, triumf Chrystusa, zaparcie się św. Piotra, proroka Habakuka z aniołem, Mojżesza otrzymującego prawo, Eliasza wstępującego do nieba, Chrystusa przed Kajfaszem. Scena ukrzyżowania na drzwiach jest prawdopodobnie jednym z najstarszych przykładów takiego przedstawienia w sztuce. Front ołtarza głównego wykonany jest z porfiru. Pod ołtarzem znajdują się relikwie św. Sabiny i trzech innych męczenników (sprowadzone do bazyliki przez papieża Eugeniusza z podmiejskiego sanktuarium św. Aleksandra). W bazylice koło ołtarza św. Dominika, na kolumience znajduje się czarny wypolerowany kamień, tzw. czarci kamień. Według legendy św. Dominik nocami przychodził do kościoła modlić się za grzeszników. Zdenerwowało to tak szatana, że pewnego razu miał rzucić w niego tym właśnie kamieniem. Co prawda nie trafił, ale uderzył w kamienną płytę, która pękła. We wnętrzu świątyni w jednej z naw znajduje się starożytna kolumna, według tradycji pochodząca z domu św. Sabiny, natomiast w podziemiach kościoła zostały odkryte pozostałości domu św. Sabiny oraz niewielkiej świątyni z III wieku. Bazylika św. Sabiny jest jednym z kościołów tytularnych nadawanych kardynałom-prezbiterom.

Anita Iwańska-Iovino